Innemende minivoorstellingen op Over het IJ

Kijk met andere ogen naar je eigen omgeving. Dat is de opdracht die de jonge theatermakers kregen in het Zeecontainerprogramma dat dit jaar onderdeel is van het cultuurprogramma van het Nederlands voorzitterschap van de Europese Unie.

Het Zeecontainerprogramma is een mooie traditie van het Over het IJ Festival. De organisatie vraagt jonge net afgestudeerde theatermakers om in of naast een container een voorstelling te maken die vijftien minuten duurt. Op het terrein van de NDSM zijn tien containers met doorlopende programma’s. Soms moet je even wachten of reserveren voor een half uurtje later. Het is er druk deze fraaie vrijdagvond.

Schommelen tussen Beirut en Amsterdam is het idee in I am T/Here now van The Narrative Collective, naar een concept Hilda Moucharrafieh. Ze monteerde een video-installatie in een container en bij de opening daarvan is een schommel. Hoe harder je schommelt, hoe meer je je zelf in het videobeeld ziet van het Amsterdamse IJ. Wie iets langer doorschommelt ziet de kust van wat waarschijnlijk Beirut is. Even later zit ik bij De NDSM-Berg van Nikolaj Bosko. Wat heeft het landschap te maken met de volksaard van mensen is een van de vragen die we bespreken in een groepje als we op een hoopje grasmatten zitten naast de container.  Dat we een keurig volkje zijn in een aangeharkt land is een van de antwoorden. Even later zien we een film in de container waarop iemand het poldermodel uitlegt.

Marieke Dermul is een Vlaamse singersongwriter die een Europese burgerpopsong wil schrijven om daarmee de gevoelens van Europese eenheid te bevorderen. Ze bespreekt de tekstuele mogelijkheden met het publiek en zingt af en toe een stukje voor. Als we het niet goed vinden mogen we de hand op steken. Het is een aanstekelijke performance waarin serieuze zaken op vrolijke manier worden besproken met het publiek. In oktober gaat Dermul haar liedje opnemen en zorgt dat het op de radio komt. Daarna gaat ze op tournee door Europa met haar lied. En denk niet dat het een grap is. Sophie van der Pol maakte een film over mensen die een burn out hadden.  Wat de geïnterviewden over hun aandoening vertellen is niet nieuw, maar de manier waarop Van der Pol filmde en monteerde is zeer bijzonder. Haar  film is eenvoudig in vorm met vooral close up beelden van de drie geïnterviewden. Maar het oogt zeer esthetisch en is prachtig gemonteerd.

De minivoorstellignen zijn erg afwisselend, soms serieus van toon,soms helemaal niet, soms beide, maar altijd innemend. Ik had nog meer willen zien, maar niet overal was nog plaats. Wees er daarom vroeg bij als je het zeecontainerprogramma wil bezoeken om zoveel mogelijk te kunnen zien.

Zeecontainerporgramma Over het IJ. Nog te zien t/m zondag 17 juli. www.overhetij.nl

De foto is afkomstig uit het project NDSM Berg van Nikolai Bosko