Sterrencast in fraaie O DieZee

De voorstelling is losjes gebaseerd op Homerus’ Odyssee, het epische gedicht over Odysseus’ zwerftocht na de verovering van Troje, waar menig gymnasiumscholier ambivalente herinneringen aan heeft. Het vertalen ging vaak moeizaam, maar de avonturen spraken tot de verbeelding. Nog altijd, bewijst de rockopera O Die Zee.

Tekstdichters Huub van der Lubbe van De Dijk en Tom de Ket verplaatsen het epos naar de huidige tijd. Odysseus staat op het punt vader te worden en te trouwen. ‘Hypotheek technisch beter.’ Zijn vrienden spreken hem aan op zijn burgerlijkheid. Zij zouden hun levens toch anders gaan inrichten? Niet dezelfde keuzes maken als hun ouders die leiden tot een suf bestaan op de bank. Odysseus laat zich overhalen nog één nacht te beesten. Tijdens die trip komt de jongeman een aantal verleidingen tegen die zijn mythische voorganger ook had te overwinnen: drugs, een eenogige portier, een bedwelmende seksgodin, een talentenjacht, het schimmenrijk. Eenmaal thuis beseft hij dat de keuzes in het leven misschien niet zo zwart-wit hoeven te zijn als gedacht. Met andere woorden: een huwelijk laat zich best combineren met een bezoek aan een rockopera zo nu en dan.

De anderhalf uur waarin O Die Zee zich voltrekt – gelukkig geen pauze – vliegt voorbij. Goed teken. Bijzonder is dat de muziek is gecomponeerd door de fine fleur van de Nederlandse popscene, onder wie George Kooymans, Fréderique Spigt, Daniël Lohues, Eefje de Visser, Henk Hofstede en Torre Florim van De Staat. Muzikaal valt er dan ook genoeg te genieten, met op het podium Robert-Jan Stips (toetsen, accordeon, zang), Cok van Vuuren (gitaar), Bart Wijtman (bas) en Rob Wijtman (drums). Muzikanten die hun sporen lang en breed hebben verdiend in te veel groepen en producties om op te sommen. Vooral Van Vuuren excelleert op gitaar. Maar ze genieten ook zichtbaar van hun bijrol in het verhaal dat wordt gedragen door de vocalisten Steyn de Leeuwe, Boy Ooteman en Myrthe Burger, die het Fabelhaft-gezelschap completeren.

De drie hebben een kleinkunst- en toneelachtergrond en dat is waar het soms wringt. Burger is een groot komisch talent, ze steelt de show in een werkelijk verbluffende monoloog als zieneres van de onderwereld, maar past het in een rockopera? Ook bij de weliswaar mooi uitgewerkte persiflage op de onnavolgbare logica van servicenummers kun je die vraag stellen. Het zou een gevalletje kill your darlings zijn geweest, maar de muziekvoorstelling als geheel zou er waarschijnlijk sterker door zijn geworden, in ieder geval stijlvaster. Aan de andere kant leveren die scenes juist wel weer bijval op van het publiek in Almere en zo zie je maar dat de lijnen nooit al te strak zijn te trekken. Het past ook wel in het verhaal van Odysseus. Je hebt het leven te nemen zoals het komt – in al zijn vreemde gedaanten – en je kunt maar beter proberen er het beste van te maken. Een boodschap die door al die eeuwen heen niet is veranderd.

Rockopera O Die Zee door Fabelhaft, gezien in theater KAF, Almere, 1 februari 2017. Nog te zien t/m 11 maart.

Tekst Louis Nouws, eindredacteur van Popmagazine Heaven