Dollen op de Parade met Theatertroep, Nadja Hüpscher en Carver

Ideale omstandigheden op de Parade woensdagavond in Amsterdam. Heerlijk weer en een publiek dat ondanks de verleiding van het terras massaal de voorstellingen bezoekt. De tenten bij Carver, Nadja Hüpscher en de Theatertroep puilden uit.

Mijn eerste voorstelling was Gratis in je hol... ja, joh, prima van Nadja Hüpscher & Bart Rijnink. Hüpscher werd ooit ontdekt door filmer Eddy Terstal en staat steeds meer op de planken. Vorig jaar nschitterde zij samen met Bodil de la Parra in in Oude pinda’s. Maar actrice Hupscher heeft het moeilijk, ze wordt minder gevraagd en moet alle zeilen bijzetten om onder de aandacht te blijven van collega’s, regisseurs en pers. Daarover verhaalt ze een half uur lang op vermakelijke wijze. Vooral haar ervaringen op de rode loper zijn grappig. Rijnink is bealngrijk op de achtergrond met soepel spel op de toetsen en vocale bijstand. Het tweede deel van de show is sterker dan het eerste en Rijnink blijkt een meesterlijke ondersteuner van de innemende Hüpscher. Naar verluidt ambieert ze een eigen cabaretprogramma. Gratis in je hol... ja, joh, prima is een charmante aanzet.

Onder de noemer Carver Special Edition regisseert Beppie Melissen een nieuwe versie van Tucht, een grote Carverhit uit het verleden. Deze versie is gemaakt met de vaste kern van Schwalbe, aangevuld met Bram Coopmans, Bas Hoeflaak van Droog Brood en Bas van Rijnsoever. Het draait om een vrouw en vier mannen in een zwembad. Clichés en flauwiteiten stapelen zich op, waarbij de banaliteit hoogtij viert. Subtiliteit en klein menselijk leed, altijd een sterk punt van Carver, wordt node gemist in Zwembad. De kwaliteiten van de spelers zijn onmiskenbaar maar de voorstelling wil daardoor niet helemaal tot leven komen. 

Laat op de avond beland ik in het kleine tentje van de Theatertroep. Het collectief speelt in Vaudeville doorlopende voorstellingen op de Parade die uit verschillende sketches bestaan. Daarnaast speelt de groep ook nog Bandieten op de Parade. De groep toont lef door na elven nog een publiek hun tent in te lokken. Bij binnenkomst staat op het podiumpje dat de grootte heeft van een zakdoek een heerlijk bandje te spelen met vooral lekkere deunen op de tenorsax. Daarna volgt een minivoorstelling van Vaudeville die bestaat uit een hilarische voorleesact en een vet gespeelde korte sketch waarna de muziek het weer overneemt en iedereen aan het dansen gaat. Het ongebreidelde enthousiasme van de Theatertroep is hoogst aanstekelijk. Begin volgend jaar komen ze met Hoe echt is echt, een voorstelling die ze schrijven samen met Judith Herzberg. In de gaten houden: Theatertroep.

Gezien op 12 augustus