3

Humor redt Distel

Twee jaar na diens zelfverkozen dood komen de twee zoons en de vrouw van Distel bij elkaar om hem te herdenken. Alle genodigden moeten nog komen als Trui ineens ten tonele verschijnt, de rechterhand van de wetenschapper Distel gespeeld door Jacqueline Blom. Zij heeft het gevoel dat ze ook bij de familie hoort. Waarom wordt gaandeweg duidelijk.

Zij was niet alleen de assistent van Distel maar ook diens minnares en de vrouw die ervoor zorgde dat alles bij hem thuis reilde en zeilde. Distels vrouw Adelheid  - een rol die oorspronkelijk gespeeld zou worden door Kitty Courbois die wegens persoonlijke omstandigheden moest afhaken en nu wordt vertolkt door Juul Vrijdag -  liet zich niks gelegen liggen aan haar kinderen. Ze trok van lunch naar borrel en was maar in een ding geïnteresseerd: haar man moest genoeg wetenschappelijke artikelen blijven produceren om voldoende aanzien te blijven houden.

De twee zoons halen herinneringen op aan hun vader, waarbij Colt, magistraal gespeeld door Jan-Paul Buijs, het miskende exemplaar is dat nooit liefde heeft ervaren, terwijl Semper, gespeeld door de Vlaamse acteur Mattias Van De Vijver, zijn vader juist als een groot voorbeeld ziet. Hoewel alle elementen aanwezig zijn voor een groot drama, is de voorstelling toch vooral bijzonder grappig, met name door het droogkomische spel van Buijs, waarbij de constante herhaling van woorden, zinnen en gebaren de grote troef is. Hij verwijt zijn vader dat hij nooit van hem heeft geleerd wat houden van is en roept dan steeds ‘ik hou van je’ terwijl hij doet of ie een kind in elkaar mept. Schokkend op het eerste gezicht, maar als hij maar blijft doormeppen wordt het zo absurd dat het onbedaarlijk komisch wordt.

En dat is de  redding van de voorstelling – en een verdienste van regisseur Michiel de Regt en de spelers -. Want de tekst van Rob de Graaf bevat zeker een paar fraaie zinnen –waarbij Colt steeds weer de zaal inroept: ‘noteer je die’, alsof de auteur er zelf van schrok -, maar het verhaal is te mager en de spanningsboog te gering. Want hoe interessant is nou een gezin waarvan de broers elkaar niet kunnen luchten, de moeder de kantjes eraf liep en de assistente van de vader – een grijs muisje - de reddende engel was. Niet voldoende voor een boeiende toneelavond. De voorstelling wordt nog enigszins voortgestuwd door de vierkoppige band die het toneel domineert en waarvoorr wie ex-Caesarzanger en -gitarist Roald van Oosten nieuwe muziek schreef en live uitvoert: een requiem, een kyrie eleison, een agnus dei.  Maar het is vooral de humor - met name belichaamd door de twee broers – die Distel uiteindelijk redt en ervoor zorgt dat je met een glimlach de zaal verlaat.

Distel - Orkater, 17 mei in de Stadsschouwburg in Haarlem. Te zien t/m 29 oktober 2016

Foto: Ben van Duin

Meer weten