0

Levenslang theater is fraaie ode aan toneel

Bij aanvang horen we de twee acteurs met elkaar in gesprek, maar we zien hen niet. Enkele minuten later komt Eric Schneider op. Het levert de oude acteur direct een open doekje op in de voor hem zo vertrouwde Haagse Schouwburg. Een mooi moment. Het mooist echter is de ontroerende slotmonoloog van  de oude Schneider die best wat langer had mogen duren. Op dat moment vallen personage, acteur en mens perfect samen. 

Levenslang theater van David Mamet in een opvoering van Beau en Eric Schneider was een prachtidee van de bijna een jaar geleden overleden Will van Kralingen, ex van Eric en moeder van Beau. Pim Wallis de Vries, weduwnaar van de actrice produceerde het toneelstuk dat door Wannie de Wijn werd geregisseerd.

De openingsscènes zijn sterk. We zien de twee acteurs in de kleedkamer met op het achtertoneel het doek waarachter zich de denkbeeldige zaal bevindt Met regelmaat spelen de twee enkele korte scènes voor die zaal waarbij we de spelers op de rug zien. Grappig zijn de referenties naar toneelschrijvers als Shakespeare en Tsjechov die evenwel niet heel erg duidelijk zijn en ook schaars. Nog grappiger is de passage waarin Eric Schneider, als acteur nooit te beroerd voor het grote gebaar, zijn jongere collega uitlegt dat een overdreven mimiek en een te theatrale dictie voor hem niet zo nodig hoeft.

De tekst van David Mamet, auteur van onder meer Glengarry Glen Ross, blijkt niet heel erg scherp of spitsvondig, waardoor de voorstelling niet voortdurend de kracht heeft van de eerste twintig minuten. Heerlijk zijn wel de gesprekken tussen de twee spelers waarbij de jonge Beau, vooral bekend van Goede Tijden Slechte Tijden, fris tegenspel biedt aan de thans 79-jarige Eric die bewijst nog altijd tot groots spel in staat te zijn. Wat een verademing om weer een acteur te horen die zonder zendmicrofoon ook fluisterend glashelder te verstaan is. Levenslang theater is een mooie ode aan het toneel en een zeer onderhoudende voorstelling.

***1/2 Tournee t/m 31-12, www.wallisfinkers.nl Foto: Piek