Spannende zoektocht naar nieuw theatertalent op Festival Cement

Je zal maar jong zijn en theater willen maken. Onzekerheid en armoe troef. Sinds de bezuinigingen is de situatie voor starters nog moeilijker. Maar er zijn nog steeds waardevolle initiatieven zoals Festival Cement in Den Bosch. Hier zijn theatermakers te zien die meestal hun opleiding recent hebben afgerond.

Gisteravond opende Cement en zag ik daar twee voorstellingen. De eerste was A thing of beauty, een Engelstalige productie van de Noorse theatermaker Øystein Johansen die in 2010 afstudeerde aan de Amsterdamse mimeopleiding. Acteur Marius Mensink verhaalt over een zonderlinge man die gefascineerd is door geweld. De tekst is erg beschrijvend. Mensink richt zich af en toe tot het publiek en neemt soms foto's van toeschouwers. Mensink kan goed acteren, zijn timing en tekstbehandeling zijn prima. Hij is wel ijdel wat mij enigszins irriteert. Regisseur Johansen koos voor een zaalopstelling met twee lange rijen stoelen die aan weerszijden van het speelvloertje staan. We zitten er dus bovenop en dat is aantrekkelijk. Stiltes en intermezzi zijn soms treffend, soms zonder ogenschijnlijke betekenis. Het verhaal toont helaas weinig dramaturgische ontwikkeling.

Later die avond zie ik Leven, een regie van Lisah Baert die vorig jaar de Pitch van Festival Boulevard won, een stimuleringsprijs. Jessie L'Herminez en Thijs Bloothoofd spelen een absurd verhaal dat geen verhaal is, maar als overkoepelend thema heeft het willen ontsnappen aan de dagelijkse gezapigheid. Tegen het einde van de voorstelling zien we zowaar een heus houten vliegtuig op het toneel. Prachtig gemaakt, maar hoe bijzonder ook, het effect is niet groot. Maar ook hier is talent zichtbaar. Beide jonge acteurs bewegen met gemak over het toneel. Vooral Bloothoofd kan aanstekelijk grappig en aangenaam gek zijn. Regisseur Baert kan echter niet voorkomen dat de voorstelling soms spanningloos is.

Als liefhebber is het aantrekkelijk om de zoektocht van jonge theatermakers te zien. Zij zijn doende met het ontwikkelen van een eigen idioom. Dat dit niet altijd tot in alle opzichten geslaagde producties leidt, is onderdeel van zo'n ontwikkeling. Cement is echt een festival voor makers. Er komen veel programmeurs en producenten kijken wat de jonge garde aan het doen is. Het belang daarvan kan niet onderschat worden.

Festival Cement duurt t/m 29-3. 

Tekst: Jos Schuring, foto Thing of beauty: Kristen Hyvre