Column: Onmisbaar Theaterfestival blijft verrassen

Jaarlijks zijn de tien beste voorstellingen van het seizoen te zien tijdens het Theater Festival (TF) in Amsterdam. Dat is een prachtige traditie waar ik al jarenlang erg blij mee ben. Als veelkijker gebruik ik, net als veel collega’s, TF ook graag om voorstellingen die ik miste in te halen.

Een daarvan was Het verhaal van het Verhaal dat Jetse Batelaan regisseerde. Dat jeugdtheater uit ons land de hele wereld over gaat, wist je misschien al. Maar dat ‘onze’ Batelaan onlangs een Zilveren Leeuw in Venetië won, is een nieuw hoogtepunt in het Nederlandse theater. Ik volg hem al sinds 2004 en vind zijn succes vooral zo gaaf omdat hij compromisloos is en stug doorgaat met het bedenken van onverwachte vondsten die resulteren in anarchistisch theater. In zijn eigen woorden: ‘Het leven is ook onvoorspelbaar en dat mogen kinderen meemaken in het theater.’ Gelukkig mogen niet alleen kinderen dat, maar mag ik dat ook.

Ik vind het geweldig dat de jury van het Theaterfestival deze voorstelling selecteerde omdat de Batelaan-voorstelling te boek staat als jeugdtheater en dit vreemd genoeg en zeer ten onrechte niet altijd serieus wordt genomen in de theatersector. Deze jury deed dat dus wel en dat is mooi. De jurykeuze is dit jaar sowieso verrassend want geen Internationaal Theater Amsterdam of Oostpool maar locatieproducties en kleinschaliger gemonteerde toneelstukken bevolken dit jaar het festival. Daarmee zet TF minder bekende theatermakers in het zonlicht, zoals een Saman Amini met zijn schitterend schrijnende A seat at the table. Hulde!

Het Theaterfestival is een onmisbare traditie. Er kan natuurlijk nooit genoeg aandacht zijn voor mooie voorstellingen. Het feestelijke karakter van TF onderstreept dat elk jaar. En dan is er natuurlijk ook nog de jaarlijkse uitreiking van de toneelprijzen. Onder de genomineerden vind je usual suspects als Ramsey Nasr, maar ook, en dat is wederom verrassend, Joy Delima voor haar rol in Onze straat. Toen Delima deze rol speelde zat ze nog op de toneelschool. Van mij mag zij die Columbina hebben. De regieprijs mag naar Hanneke Braam die genomineerd is voor Turks Fruit, dat weliswaar een boekbewerking is, maar wel uiterst vindingrijk is geënsceneerd met een nieuwe kijk op het iconische verhaal waarin de rol van de vrouw veel prominenter is dan in het boek of in de film. Zo blijft TF verrrasen en dat is prachtig. 

TF duurt nog tot en met 15 september

Tekst: Jos Schuring