Lebbis en Jansen: de energie spat eraf - foto: Janita Sassen

Lebbis en Jansen pensioentoer?

In het nummer dat 10 mei uitkomt spreekt Dolf Jansen met zijn oude maat Lebbis. De angry not so young man schrijft een stuk voor Schippers&VanGught voor een jong publiek. Het heet De kantelaar en is te zien op Festival Boulevard Den Bosch in augustus. Maar de mannen spraken ook over een pensioentoer. Een preview.. 

Je maakt nu voorstelling over Amsterdam, schrijft een jeugdtheaterstuk en voor de jonge garde van Toomler/Comedytrain ben je, een voorbeeld. Wat breng je ze bij, wat is je rol? ‘Nou, als je kijkt naar succes in wat je doet is het zo goed als je doorhebt dat het niet gaat om de grootste zalen en het meeste publiek, maar om wat je echt te vertellen hebt, en over je eigen ontwikkeling. Dat het je lukt jezelf te ontplooien. Er zijn comedians die zichzelf verloochenen en oppervlakkige programma’s maken en die grote zalen vol trekken. Anderen maken fantastische programma’s maar voor een kleiner publiek. Ik werk met Kees van Amstel, die vind ik interessant want die heeft echt wat te vertellen. En dan kan het zijn dat je met minder publiek genoegen moet nemen. Je kunt jaloers zijn op die jongens met het grote succes, maar dat is zonde van je energie. Iedereen heeft een ander pad. Dat zeg ik ook tegen die jonge comedians, het succes kan ‘m ook zitten in je eigen ontwikkeling, het experiment, “of misschien ben je wel gewoon niet goed genoeg….is dat wel eens in je opgekomen?” Maar ik probeer wel altijd te focussen op wat ze kunnen, wat wel goed gaat, en daar kan ik weleens een beetje in sturen.’

We staan beiden dertig jaar in het theater, denk je nog weleens aan wat we samen deden? ‘Ik ben er niet veel mee bezig, maar denk er met grote warmte aan terug. Ik was laatst in de Leidse Schouwburg, voor het festival, daar is gewoon niets veranderd, dat is zo mooi, gewoon dezelfde kleedkamer als waar wij dertig jaar geleden zaten… Ik had er trouwens met Geert over (van Bunker, impressariaat), als ik 67 wordt, zullen we dan de lebbisenjansen-pensioen-tour doen, maand of drie, terugkijken op ons leven? En wat volgens mij ook echt belangrijk is, dat je kunt aanvaarden als het een tijdje wat minder gaat, of de zalen minder vol zitten – wat Freek ook heeft meegemaakt – het kan niet altijd crescendo zijn, en het is alleen maar gaaf dat het dan later weer een stuk beter gaat. Ik ben ouder, ik kan geen hoge bergen meer oprennen, dus ik zal of kleinere bergen moeten kiezen, of alleen nog maar naar beneden rennen. Dat is juist het sprankelende van het leven.’

Dit is een deel uit het interview dat Dolf Jansen had met Hans Sibbel voor het nummer dat 10 mei uitkomt. Wil je het hele verhaal en nog veel meer lezen? 


 

Meer weten

Genre: