Verslag Theaterfestival Boulevard, deel 3 – Schippers en Van Gucht, Artemis&Houten Huis en Ben Duke
Het festival in Den Bosch beleeft zijn laatste weekend. In ons derde verslag wederom drie zeer uiteenlopende voorstellingen die je verbeelding prettig prikkelen.
Fantasierijke beeldenstorm Blanco binnenkomen en je laten meevoeren door wat je te zien krijgt is natuurlijk altijd het beste uitgangspunt, maar bij Warnet van Schippers & Van Gucht geldt dat misschien nog meer, want je zou je bij Warnet niet moeten afvragen wat deze beeldenstorm te betekenen heeft. Want daar kom je niet uit. Met zestig mensen zitten we in een vierkante ruimte waarop alle vier wanden grote animaties verschijnen. Ze voeren ons mee langs verschillende werelden die beginnen in een tehuis voor ouderen maar al snel bevinden we ons buiten, op straat, in het park en waar al niet. Oudere mensen zijn er voortdurend, maar ook kinderen, dieren en een rollator die omhoog zweeft. Acteur Toon Kuijpers loopt langs de wanden en speelt een spel met toeschouwers en zichzelf. Jellie Schippers en Myriam van Gucht zijn kunstenaars die performance-achtige voorstellingen maken en eerder imponeerden met Molman en De vervelende bus. Hun werk kenmerkt zich onder meer door originele fantasieën waarin alles mogelijk lijkt. Dat is aantrekkelijk en Warnet is dat ook door de ongebreidelde creativiteit die je vrolijk stemt zonder dat je weet je waarom.
**** Warnet – Schippers & Van Gucht, gezien op 8 augustus, nog te zien in Breda 21 en 22 september
Volkomen absurd en hilarisch Hoeveel mensen passen er in een groencontainer? Waarom zingen de vier mannen -of zijn het toch planten- een lied van Schubert? Waarom moet de vrouw in rood mantelpak zo nodig met deze vier afrekenen? Met deze onalledaagse ingrediënten maakten Jetse Batelaan en Elien van der Hoek zeventien jaar geleden -toen beiden nog studeerden- een voorstelling die een groot succes werd, maar erg weinig te zien is geweest. Wat een geweldig idee om deze productie te hernemen. De enorme absurditeit en het ongeloof dat zich voortdurend meester van je maakt, is onbeschrijflijk grappig. De spelers zijn ongelooflijk sterk in hun concentratie en het vuurtdurend blijven zingen van Schubert krijgt, naarmate het lugubere karakter van de situatie toeneemt, steeds meer kracht. Echte vrouwen joggen in regenpak is een juweel van slechts 35 minuten waarin alles is doordacht.
***** Echte vrouwen joggen in regenpak – Artemis/Het Houten Huis, gezien op 8 augustus, nog in Den Bosch te zien op 11 en 12 augustus, daarna nog op Noorderzon in Groningen van 30 augustus t/m 2 september.
Romeo en Julia in relatiecrisis Ben Duke imponeerde twee jaar geleden in Den Bosch met zijn solo Paradise Lost. In Romeo and Juliet is Solène Weinachter zijn tegenspeler. Beiden zitten in een fauteuil en spreken over hun relatie in crisis om daar vervolgens herinneringen uit te presenteren in dansfragmenten. Dat is best grappig, maar ook niet heel veel meer dan dat. De voorstelling leunt te zwaar op muziek, de dans is leuk, maar niet erg bijzonder, maar als geheel is de voorstelling, hoewel iets te lang, wel amusant.
*** Juliet and Romeo - Ben Duke, gezien op 8 augustus
Foto's: Rene van der Hulst en Henk Claassen
