Chez Brood is onderhoudend, maar er had meer ingezeten

Als Hermans einde nabij is vraagt hij aan boezemvriend Bart Chabot hoe oud zijn kinderen nou eigenlijk zijn. Chabot antwoordt dat zijn oudste elf jaar is. ‘Hoe vaak heb ik nou naar jouw kinderen gevraagd in de afgelopen jaren?’ klinkt het daarna opeens schuldbewust.

De onaangename kanten van het fenomeen worden breed geëtaleerd in Chez Brood. Xandra, prima gespeeld door Anne Lamsvelt is geregeld woest over Broods egoïstische en exorbitante gedrag waarin niet alleen het excessief gebruik van drank en drugs maar ook het veelvuldige vreemd gaan en regelmatige bordeelbezoek domineert.

Chez Brood is als musical geslaagd. Muziek en scènes lopen naadloos in elkaar over en het script van Chabot is geestig. Het geeft een realistisch beeld van het leven van Brood. De muziek van de viermansband met aanvoerder Jan Rot klinkt lekker. Stefan Rokebrand levert een uitstekende prestatie, zijn imitaties zijn zeer nauwgezet en dat hij veel langer is dan zijn overbekende personage stoort niet in het minst. Hij wordt voortdurend omringd door Own Schumacher die Chabot speelt en Tibor Lukács als Jules Deelder. Ook dat zijn getrouwe nabootsingen. Knap en komisch, maar na verloop van tijd verslapt het effect daar van.

De nadruk in Chez Brood ligt in muzikaal opzicht vooral op Broods bekendste nummers als Still Believe, Feel Like Doing It, Street en natuurlijk het onverwoestbare Saturday Night. Mooi is ook dat het intro van Window Of My Eyes van Cuby & The Blizzards met die bijna iconische pianoakkoorden is ingevlochten in het geheel. In het verhaal ligt de nadruk op de naderende dood. Broods carrière als schilder komt maar weinig aan bod, behalve een sneer aan manager Koos van Dijk die ruimhartig certificaten van echtheid verkoopt, zoals onlangs bleek in Rambam. Wel is de ontmoeting met Beatrix erg charmant en grappig. 

Inhoudelijk had er meer ingezeten. Zo worden de artistieke drijfveren van de kunstenaar nauwelijks belicht en zou ook een scherpere karaktertekening van Brood welkom zijn geweest. Het fragmentarische verhaal blijft oppervlakkig. Dat is eigenlijk toch vreemd met de alleswetende Chabot als scriptschrijver. Chez Brood is vooral een onderhoudende avond waarin de muziek een heerlijke trip down memory lane is. Maar dat is eigenlijk te weinig.

Chez Brood, gezien op 3 februari 2016 DeLaMar, tournee t/m 5 juni. 

Foto's Raymond van Olphen