Anastasia kent prachtige visuele effecten, foto: Annemieke van der Togt/Roy Beusker
3

Anastasia - Stage Entertainment

Goede cast in oppervlakkige voorstelling

Gezien op: 

22 september in het Circustheater in Scheveningen

Te zien t/m: 

voor onbepaalde tijd

Na eerst de musical op Broadway te hebben geproduceerd, heeft Stage Entertainment nu Anastasia naar Nederland gehaald. Alle ingrediënten van een sprookje zijn aanwezig, maar het verhaal wordt te gehaast verteld en raakt niet.

Anastasia is gebaseerd op de gelijknamige film uit 1997 en gaat over Anya, een jonge vrouw met geheugenverlies die op zoek gaat naar haar familiegeschiedenis. Begin 20e eeuw is de Russische tsarenfamilie Romanov compleet uitgemoord, maar de geruchten gaan dat de 8-jarige dochter als enige de aanslag heeft overleefd. Anya gaat samen met de in St. Petersburg ontmoete Dmitri en Vlad op pad om te ontdekken of zij misschien de roemruchte Anastasia Romanov is.

Tessa Sunniva van Tol is een goede Anastasia: mooi, een (zang)stem als een klok, en zowel stoer als lieflijk. Haar tegenspeler Milan van Waardenburg (Dmitri) doet niet voor haar onder. Fijn dat we, nadat hij de rol van Dmitri eerder al in Duitsland heeft gespeeld, zijn talenten ook in Nederland kunnen aanschouwen. Ook de rest van de cast zingt en speelt op hoog niveau. De vele kostuums met pracht en praal zijn daarnaast een feestje om te zien.

In de eerste akte volgen de scènes elkaar in moordend tempo op en is er weinig rust. Hierdoor krijg je niet de kans goed in het verhaal te komen, en blijft alles erg aan de oppervlakte. Meeleven met de personages is dan ook moeilijk. De tweede akte is op dit vlak wel beter, maar daarin gebeuren soms onbegrijpelijke dingen, zoals Sovjet-officier Gleb (René van Kooten) die opeens, net als Anastasia, in Parijs is.

Het grotendeels digitale decor contrasteert geregeld met het tijdsbeeld. Soms past het prima, zoals in de scène waarin Dmitri zijn Petersburg bezingt. Ook zijn de visual effects prachtig bij de treinrit die Anastasia, Dmitri en Vlad, een geestige rol van Ad Knippels, maken als ze Rusland ontvluchten. Vaker echter waan je je door alle digitale, groteske beelden juist níet in het begin van de twintigste eeuw. Mede hierdoor lukt het niet je echt te laten meevoeren door het verhaal en raakt de voorstelling niet.

 

 

 

Meer weten