En dus zal ik weer gaan - TG Ilay
Liefdevol verhaal over een vriendelijke egoïst
Gezien op:
Te zien t/m:
Bij binnenkomst heet Rik alle bezoekers welkom met warme chocomel desgewenst met vieux. Begeleid door muzikante Rosalie Wammes verhaalt Rik over zijn dochter en zijn vrijheidsdrang.
Dat Rik een goede gozer is zie je direct. Maar probleemloos is hij niet. Hij heeft geen werk, geen geld en zijn huis heeft geen water. Rik is vaak de hort op. Hij is een non-conformist die vooral zijn vrijheid koestert. Rik houdt van zijn dochter, maar zorgt niet zo heel veel voor haar. Waarom komen we niet echt goed te weten, maar waarschijnlijk is hem dit door eigen toedoen onmogelijk gemaakt. Dat hij wel veel om haar geeft blijkt uit de liefdevolle manier waarop hij over haar spreekt en uit de liedjes. Het dilemma vrijheid versus zorgplicht lijkt Riks leven te beheersen, waarbij drank ook een rol speelt, maar hij is bepaald niet het archetype dakloze of dronkenlap. Hij stelt zichzelf regelmatig de vraag of hij wel een goede vader is voor zijn dochter.
Hij speelde ooit met zijn band Oud Zuid op Parkpop, maar een carrière werd het nooit. Rik bleef wel liedjes schrijven en vertolkt die met veel gevoel, waarbij hij smaakvol wordt begeleid op harp en toetsen door Wammes die ook een mooie, ietwat ijle zangstem heeft waarmee ze ook prachtige trompetgeluiden kan maken.
Regisseur Ilay den Boer, bekend van de serie voorstellingen Het Beloofde Feest over zijn geboorteland Israël, wil in zijn werk een ‘doorvoeld beeld schetsen van een complexe maatschappij’. Den Boer werkte als voorbereiding op deze voorstelling bij het Leger des Heils met als resultaat een liefdevolle kleine productie over een vriendelijke egoïst die telkens weer zijn eigen weg kiest.
En dus zal ik weer gaan is fraai documentair theater dat echter wel enigszins ontsierd wordt door de onbenullige gesprekjes met het publiek. Rik staat model voor het toenemend aantal anonieme mensen wiens leven zich voor een groot deel voltrekt buiten de samenleving, mensen die we allemaal dagelijks tegenkomen. Den Boer geeft hen een gezicht. Dat is mooi.
Jos Schuring
Oprichter en hoofdredacteur van Scènes. Was en is ook actief voor Theaterkrant, Het Financieele Dagblad, Haarlems Dagblad en tijdschriften als Theaterkrant Magazine en Heaven Popmagazine. Maakte samen met Loek Zonneveld en Rieks Swarte een boek over de Toneelschuur en schreef een boek over de PeerGrouP. Was in een vorig leven hoofdredacteur van CJP Magazine.
