Muzikaal prima, maar inhoudelijk van laag niveau

Thomas Acda neemt ons in zijn eerste solovoorstelling Motel mee op reis. Deze trip is echter inhoudelijk niet erg boeiend, waardoor Motel het vooral van de muziek en natuurlijke innemendheid van de veelzijdige Acda moet hebben.

Na het stoppen van het populaire cabaret- en muziekduo Acda & de Munnik regisseerde Acda twee films, bracht een boek uit, speelde de hoofdrol in Fiddler on the Roof en schreef liedteksten en, samen met David Middelhoff, muziek voor musicals De Marathon en All Stars. Diezelfde Middelhoff begeleidt hem nu muzikaal op het podium, samen met percussionist Laura Trompetter.

Vooral de muzikaliteit van Acda en het plezier tijdens het musiceren vallen positief op. Niet alleen speelt hij, zoals we gewend zijn, gitaar en mondharmonica, maar ook gebruikt hij onder meer zijn blote dijbenen als slaginstrument. Deze humoristische, maar ook knappe toevoeging maakt het lied Haast interessant. De muziek is bij de meeste nummers goed gecomponeerd, maar het enige lied dat blijft hangen is Mijn huis. Logisch, blijkt achteraf, want dit is een al vaker gehoord nummer, uit De Marathon.

Inhoudelijk is Motel weinig interessant. Acda begint de avond op een vliegveld, waar hij ingenieus een hoverboard gebruikt om de lopende band, inclusief Mind your step!, mee uit te beelden. De onderwerpen die hij bespreekt stipt hij vrijwel allemaal maar kort aan, en de inhoud vervliegt dan ook snel. Hij vertelt over zijn wandelvakantie naar Schotland, heeft het op een gegeven moment opeens over het uitgekauwde onderwerp ‘social media’, en belandt plots in het huis van Paul McCartney. Dit alles brengt geen bijzondere verhalen en blijft erg aan de oppervlakte.

Als hij vertelt over zijn bezoek met zijn ouders aan een Italiaanse camping, en over zijn tijd bij Fiddler on the Roof neemt hij eindelijk de tijd voor het delen van een iets langer verhaal. Hij heeft hierdoor de ruimte zijn droogheid en vertelkwaliteiten te benutten. Deze onderdelen zijn persoonlijker dan de rest van de avond en een stuk interessanter. Deze twee verhalen zijn echter helaas slechts een klein deel van de voorstelling.

Foto: Bob Bronshoff