Onvoorspelbare, humoristische gooi naar de Louis d’Or

Vincent Rietveld, boegbeeld van theatercollectief De Warme Winkel, gaat voor dé theaterprijs van ons land: de Louis d’Or, de onderscheiding voor de beste dragende mannelijke hoofdrol. Hij is bijna 42 wat ook de gemiddelde leeftijd is waarop een acteur genomineerd wordt.

Hij blijkt vanavond de monoloog De Wereldverbeteraar van Thomas Bernhard te gaan spelen, waarmee eerdere vertolkers stuk voor stuk een nominatie voor de Louis d’Or verdienden. Dit is dus dé kans voor de acteur om de prijs in de wacht te slepen en individueel uit te blinken.

Zittend op een witte stoel op een zwart speelvlak blijft Rietveld eerst op de achtergrond. Vijf jonge spelers vertellen eerst unisono op innemende en vaak hilarische wijze de geschiedenis en de context van de Louis d’Or, zodat iedereen de hoofdlijnen kent. Dit als uit één mond spreken blijven ze de hele voorstelling op zeer knappe wijze doen. Na deze uitleg gaan de vijf in identieke zwarte gewaden aan de zijkant zitten en begint Rietveld aan De Wereldverbeteraar.

Aangezien dit best een tijdje doorgaat, begin je je af te vragen of hij daadwerkelijk de complete Wereldverbeteraar gaat doen. Maar het koor steekt daar een stokje voor, met de vraag of hij nou echt dat hele stuk gaat spelen. Als Rietveld dat beaamt, worden hun opmerkingen steeds snediger, tot ze het podium bestormen en hem zo beletten verder te gaan.

De confrontatie ontaardt uiteindelijk in een discussie over individualisme versus het collectief, over individuen die willen uitblinken en zorgen voor overbevolking en milieuvervuiling. Mensen zouden heden ten dage collectieven moeten vormen, om de aarde minder te belasten, aldus de vijf jonge koorleden. De voorstelling bevat vele dubbele en driedubbele lagen, met zowel veel ironie als opmerkingen die ook de waarheid kunnen beschrijven. Als toeschouwer beweeg je interessant genoeg geregeld mee met de verschillende standpunten.

Of hij de grote toneelprijs nou wint of niet, Vincent Rietveld wint de Louis d’Or is onvoorspelbaar, zeer interessant, uiterst vermakelijk, uniek in zijn concept en ook nog eens humoristisch en actueel.

Foto: Sophie Knijff, te zien t/m 18 april