Prachtig geconstrueerd en sterk gespeeld

Drank brengt de waarheid schrijnend en komisch aan het licht. Sinds Who’s afraid of Virginia Woolf van Edward Albee uit 1962 zijn er talloze stukken gemaakt met dat uitgangspunt. We kijken er nog steeds graag naar omdat het vaak zo heerlijk herkenbaar is. Auteur Philip Walkate maakte met Wijn een bijzonder sterk geconstrueerd en zorgvuldig opgebouwde variant op dit soort drama met verrassende plotwendingen dat vanaf het begin erg humoristisch is.

Na de pauze mondt het verhaal uit in een ietwat geforceerd aandoende thriller die echter blijft boeien omdat de tekst zo spits is en regie en spel ijzersterk zijn. Het is smullen als Porgy Fransen de merites van de zoveelste dure fles uitlegt en o wat kan Carine Crutzen toch ijzig zijn, hoewel Renée Fokker daar nauwelijks voor onder doet. Wijn is een overvol drama waarin voortdurend zware thema’s over elkaar heen buitelen. Het gaat over verlies, workaholics, mislukte opvoeding, vriendschap, maar vooral over hoe mensen elkaar jarenlang niet zeggen wat ze echt vinden. 

Als Randy Fokke als dochter Evelien die in een kliniek verblijft ten tonele verschijnt, volgen de verwikkelingen elkaar snel op en dat blijft spannend en grappig. Wijn is typisch zo’n verhaal dat je niet moet beschrijven omdat dit het kijkplezier bederft. Wie van goed gemaakt eigentijds toneel houdt kan beter gewoon een kaartje kopen en lekker gaan genieten. Ik voorspel je een geweldige avond.

Te zien t/m 27 mei Foto: Ben van Duin