Het laatste gesprek - Gehring en Ketelaars.
Spannend gesprek met louter verliezers
Gezien op:
Te zien t/m:
De naamloze ambtelijke medewerker is zeer correct tegenover haar cliënt Lydia. Toch voel je direct dat Lydia in een enorme afhankelijkheidspositie verkeert. Zij doet haar best om dit niet te veel te laten merken, maar slaagt daar niet helemaal in. Dat is spannend.
De ambtenaar stelt eerst formele vragen. Als het persoonlijker wordt, is het gesprek al wat ongemakkelijker. Het loopt uit de hand als de ambtenaar te horen krijgt dat Lydia niet is wie ze zegt te zijn. Protesten van Lydia worden in de kiem gesmoord met de mededeling dat het systeem geen fouten maakt.
Gehring en Ketelaars maakten twee jaar geleden het intelligente en grappige Sexiety. Met deze voorstelling wilde het duo vooral de menselijke interactie onderzoeken bij gesprekken ten kantore van instanties als het UWV of de IND waarbij de een controle en vooral macht uitoefent op de ander. In dat opzicht stelt de voorstelling wat teleur. Je kunt je voorstellen dat in dergelijke situaties de functionaris sympathie opvat voor zijn cliënt maar toch slecht nieuws heeft. Of dat de cliënt ondanks zijn afhankelijkheid een moreel overwicht heeft op de functionaris en daar behoedzaam in manoeuvreert om zijn doel te bereiken.
Maar er is hier geen sprake van een helder conflict. De ambtenaar raakt in paniek en het gesprek eindigt met louter verliezers. Toch is de voorstelling ook interessant omdat met name in de eerste helft de teksten en het spel scherp zijn en een indruk geven van hoe er dagelijks vluchtelingen of werklozen zitten te zweten in nare kamertjes zonder daglicht met systeemplafonnetjes. Het uitgangspunt van Het laatste gesprek is actueel en interessant, maar de uitwerking had wel wat pregnanter kunnen zijn.
Foto: Moon Saris
Jos Schuring
Oprichter en hoofdredacteur van Scènes. Was en is ook actief voor Theaterkrant, Het Financieele Dagblad, Haarlems Dagblad en tijdschriften als Theaterkrant Magazine en Heaven Popmagazine. Maakte samen met Loek Zonneveld en Rieks Swarte een boek over de Toneelschuur en schreef een boek over de PeerGrouP. Was in een vorig leven hoofdredacteur van CJP Magazine.
