Sprankelende energie overheerst

Volgens hetzelfde concept als het vorig seizoen succesvolle Allemaal Mensen gaan nu tien net afgestudeerde acteurs op tournee. Allemaal Mensen | UMUNTU is fris en sprankelend, maar minder uitgesproken en schurend dan haar voorganger.

Officieel is de UMUNTU-versie juist de voorloper van de productie van vorig seizoen. In 2018 maakte regisseur Marcus Azzini namelijk al met een nieuwe generatie talentvolle acteurs tijdens hun studie de mozaïekvoorstelling Umuntu Ngumuntu Ngabantu (Ik Ben Omdat Wij Zijn). Nu ze zijn afgestudeerd, krijgen ze van Oostpool meteen de kans op tour langs de theaters te gaan. Twee van hen, Joy Delima en Rabbi Jallo, speelden ook in Allemaal Mensen, als stagiair. Nu zijn zij degenen die de twee meest persoonlijke dialogen houden. Joy vertelt indrukwekkend over het zijn van een zwarte vrouw en het ontbreken van boegbeelden, terwijl Rabbi uitlegt waarom zijn ouders niet naar de voorstelling komen kijken. Daarnaast legt de scène waarin hij zich steeds meer aanpast om mensen niet af te schrikken met zijn ‘terroristen-uiterlijk’ de vinger op de zere plek: je wordt pas geaccepteerd als je uiteindelijk in hun hokje past.

De rest van de voorstelling is algemener; de overige acteurs vertellen ook wel persoonlijke dingen, maar echt dichtbij komt het niet. Sommige acteurs lijken, vooral in het begin, wat karikaturaal. Het stuk gaat veel meer om het ‘samen vertellen’ en over verschillende groepen in de samenleving, dan om individuele verhalen. Sterk en leerzaam is wel het gedeelte over queer en gender. Verder is de talkshow waarin vele stereotype karakters voorbijkomen confronterend. Dat de meeste verhalen toch wat op afstand blijven, maakt dat een groot deel van de voorstelling niet lang blijft hangen, maar de sprankelende vibe van deze nieuwe generatie acteurs maakt het toch de moeite waard om de voorstelling te gaan zien.