Elke ademteug is minutieus en met veel gevoel voor humor opgetekend, foto: Bas de Brouwer
4

Ademen - Het Nationale Theater

Strijd over 'kinderen nemen'

Gezien op: 

24 september in HNT Studio's, Den HaagDen Haag

Te zien t/m: 

6 november 202o

Tienduizend ton CO-2 extra de lucht in. Hoeveel olifanten zijn dat? Maar dat is wel de consequentie als twee mensen een kind op de wereld zetten. Moet je dat dan wel willen? Na wat vijven en zessen over het nut van twijfelen volgt een gloedvol ‘ja’. Want goed volk zijn ze, vinden ze van zichzelf.

Ademen is een voorstelling uit de reeks ‘Het Nationale Theater speelt altijd’. Het zijn ‘wendbare’ voorstellingen, de facto geboren uit nood, om ‘corona’ het hoofd te kunnen bieden – maar toch vooral ook om in staat te zijn het publiek weer te kunnen ontmoeten. Het gaat daarbij ook meestal om teksten die hier in Nederland niet vaak gespeeld zijn, zoals deze van de 39-jarige Duncan MacMillan. Hij is hier vooral bekend van People, Places and Things dat vorig jaar door Toneelgroep Oostpool werd uitgebracht. Hannah Hoekstra kreeg voor haar hoofdrol daarin de Theo d’Or. Het Nationale Theater speelt twee van stukken van zijn hand in hun ‘corona’serie: Every Brilliant Thing en dit Ademen.

We zijn getuige van de verhouding tussen en jonge vrouw en een jonge man. De ‘zij’ is een indrukwekkende rol van Mariana Aparico Torres die werkeiljk prachtig speelt. De ‘hij’ is een zeer op dreef zijnde en geolied spelende Bram Suijker die zich in zijn rol van man dapper staande houdt in een poging haar vulkanisaties het hoofd te bieden. Ze spelen in een kaalgeslagen decor met op de zwarte vloer een cirkel die in krijsend wit ostentatief is uitgetekend: we zijn in een strijdperk beland. Wat de tekst vooral zo sterk maakt is dat elke ademteug minutieus en met veel gevoel voor humor is opgetekend en navoelbaar gemaakt. ‘Het gaat wel om het scheppen van een mens dat we hier liggen te doen’, roept zij als de kogel door de kerk is en het onomkeerbare besluit ten uitvoer moet worden gebracht.

In up tempo en fascinerend door Aparicio Torres en Suijker gespeelde dialogen, nu en dan gas terugnemend als een tijdsprongetje moet worden gemaakt, om te accelereren als ze elkaar uitdagen, fileert MacMillan hier genadeloos het leven op deze planeet tot overwegingen van een modern stel van man en vrouw. Met vooral de beweegredenen en aarzelingen van de vrouw die in het stuk de boventoon voeren: ‘Ze moet boos zijn, én intelligent én gekweld én ambitieus. Dat allemaal’, zei Duncan MacMillan over de vrouw in Peoples, Places and Things in een interview met de Volkskrant, ‘én vrouw’. Zo ook hier.

Voor regisseur Noël Fischer is het niet makkelijk om de spanningsboog van dit twee uur durende gevecht dat voortdurend op het scherp van de snede gevoerd wordt, strak te houden. Door haar spelers te temporiseren in het spel weet Fischer, in het dagelijks leven artistiek leider van HNTjong, eentonigheid te mijden - al laat het slot wat lang op zich wachten. Fischer toont met Ademen eens te meer aan dat ze buiten spektakelstukken voor de hele familie, ook stukken voor volwassenen aankan, ondanks of juist dankzij een noodgedwongen sober en beperkt toneelbeeld. Ademen is een toneelstuk voor iedereen, dat vooral ieder paar dat overweegt om ‘kinderen te nemen’ zou moeten zien. Want gegrepen uit het leven.

 

Meer weten

Genre: