Tweeslachtigheid als troef

Henry van Loon en Alex Klaasen zijn met hun fictieve band H.E.A.R. op wereldtournee geweest en delen hun ervaringen met ons in liedjes. Al voordat de voorstelling is begonnen is het al begonnen. Henry En Alex Rock is een plat feestje dat tegelijk kunstzinnig is.

Die tweeslachtigheid is een grote troef omdat de liedjes vooral artiesten als De Toppers parodiëren, maar tegelijk ook een sterke eigen kwaliteit hebben die ook tot uiting komt in de performance van Van Loon en Klaasen. Vooral de laatste is een meester in komische pasjes en gekke gebaartjes die volkomen over the top zijn en juist daardoor bijzonder grappig. Makkelijk scoren voor een gretig publiek? Misschien wel, maar dat maakt de prestatie niet minder knap. De liedjes zijn soms wat flauw, maar ook regelmatig bijzonder grappig en zelfs poëtisch.

Zo is het openingsnummer een loflied op Holland ‘waar de liefde regeert’ en iedereen snapt dat een Gordon nooit een lied zou zingen dat fraai begint met het eindeloos herhalen van ‘Almere’ en door smaakvolle balafoon-achtige percussie klinkt als een Afrikaanse popsong. Dan zijn er ppk nog eens vermakelijke strofen als ‘Mijn land is jouw land, van weiland tot eiland’ en komen ook Den Uyl, Janmaat, Carpetland Bolland en Bolland en Epke Zonderland langs. Daarbij kunnen de mannen erg mooi zingen wat enorm bijdraagt aan het dubbelzinnige karakter van hun optreden. Jan & Keez Groenteman tonen zich opnieuw effectieve begeleiders. Babi Gangbang is een voortreffelijke voorstelling voor De Parade.