Uitstekende cast, knappe regie

Het dorpje waar Eddy woont is klein. Driekwart van de mannen werkt in de fabriek. De mentaliteit van de mensen is bekrompen. Eddy is anders, wordt flink gepest en heeft het niet makkelijk. Eddy houdt van jongens, maar denkt nog dat hij genezen kan worden. Telkens zegt hij weer tegen zichzelf ‘Vandaag word ik een vechter’.

De knappe regie van Eline Arbo trekt je direct het verhaal in om je vervolgens ruim anderhalf uur niet meer los te laten. Eddy wordt gespeeld door alle vier acteurs, maar ook de andere personages worden beurtelings door verschillende acteurs gespeeld, zonder dat er ook maar een moment verwarring is wie wie is. Het is een regiekeuze die voorkomt dat we zwart-wit kijken naar de karakters van de personages. Dat werkt heel erg goed en is prachtig.

Weg met Eddy Bellegueule is na Het lijden van de jonge Werther en De Revolutionairen de derde voorstelling van Eline Arbo bij Toneelschuur Producties. Het is gebaseerd op de roman van Édouard Louis uit 2014. De uitstekend spelende cast bestaat uit twintigers en verricht wonderen. Niet alleen laten de vier spelers op heel uiteenlopende wijze een uitgebreid scala aan emoties zien, ook blijken ze muzikaal goed uit de voeten te kunnen met toetsen, gitaren en fraaie samenzang. Viktor IJdens en Jesse Mensah eisen de meeste aandacht op, hoewel Felix Schellekens opvalt met zijn muzikaliteit en Romijn Scholten foutloos speelt.

Op subtiele en humoristische wijze wordt het leven van Eddy in beeld gebracht waar ook de vormgeving aan bijdraagt. De voorstelling speelt zich grotendeels af onder een plastic overkapping die aanvoelt als een nauw korset. Als Eddy zijn dorpje eindelijk kan verlaten omdat hij is aangenomen op de toneelschool in Amiens, verdwijnt dat opeens. De nieuwe wereld lonkt. Er ontstaat eindelijk ruimte voor Eddy.