Unieke avond vol interessante gedachtekronkels

Een bonte verzameling muziekinstrumenten, spelers en standaards waaraan kleine papiertjes hangen: het beginbeeld van Een antwoord op alle vragen is meteen ook een goede beschrijving van de hele voorstelling: een grotendeels geïmproviseerd, filosofisch theaterconcert met veel teksten.

Theatermaker Laura van Dolron werkt voor haar nieuwste voorstelling samen met Willem de Wolf (de KOE) en muzikanten Wilko Sterke en Frank van Kasteren (Circus Treurdier, Orde van de Dag). Na een uitleg, die niet alleen wat betreft inhoud maar ook wat betreft vorm de opzet van de avond vertelt, is de rest van de voorstelling niet gescript. De toeschouwers mogen allemaal op een papiertje een vraag schrijven. Deze avond lopen de vragen uiteen van ‘Mogen we dieren opsluiten?’ en ‘Ben ik verantwoordelijk als ik niet vrij ben?’ tot ‘Hoe vind ik een levenspartner?’ en ‘Is dit alles?’.

Van Dolron en De Wolf lezen na het verzamelen eerst alle vragen een voor een voor. Vervolgens husselen ze de kaarten door elkaar en wordt telkens blind één vraag uit de stapel getrokken waar ze op ingaan. Dit gebeurt puur improviserend, wat heel verrassende, maar soms ook nietszeggende monologen oplevert. Zoals ze aan het begin al zeiden, claimen ze op alle vragen niet hét antwoord te geven, maar een antwoord, vanuit hun eigen referentiekader en kennis. Het is knap hoe ze op alle vragen uiteindelijk wel een antwoord bij elkaar weten te improviseren, op vele verschillende manieren: met of zonder muziek, zingend of vertellend, heel persoonlijk of juist abstract.

Van Dolron en vooral De Wolf zijn erg innemend, waardoor je graag naar ze blijft kijken en luisteren. Ook de twee muzikanten hebben een grote inbreng. Ze begeleiden de woorden van de twee spelers niet alleen met onder meer gitaar, drums, toetsen, saxofoon en geluiden uit de computer, maar doen ook geregeld actief mee aan het spel. Als ze iets te melden hebben, dan doen ze dat. Het is een goede keuze dat deze inbreng vrijblijvend is; ze hoeven niet per se bij elke vraag ‘mee te filosoferen’. Ze doen dit echter wel geregeld en dat komt de voorstelling ten goede. Vooral Van Kasteren is woordelijk scherp, waar Sterke vooral muzikaal zijn stempel positief op de voorstelling drukt.

Aan het eind van de avond kom je niet met pasklare antwoorden op vragen naar buiten, maar heb je wel stof om over na te denken en een unieke avond gehad.

Foto: Moon Saris