De leden van Wunderbaum lieten zich voor hun nieuwste voorstelling inspireren door het boek van de Amerikaanse schrijver David Foster Wallace, A Supposedly Fun Thing I’ll Never Do Again, dat over een cruise in de Caraïben gaat. Dat boek gaat vooral over verveelde toeristen en de nepwereld die zij voorgeschoteld krijgen.
Recensies
Van Zeben speelt een journaliste die voor het radioprogramma Pia op Pad een reportage maakt over een eendje. Het beestje is wat onaangepast en weet niet goed of ze nu een eend of een mens is. Het zoekt haar weg naar een gelukkig bestaan. Dat leidt tot vele hilarische, vaak zeer beeldende scènes onder meer in een riool waarin eendje een rat ontmoet.
‘Je bent nooit vreemd gegaan omdat geen vrouw jou wilde hebben.’ Die sneer van Magda naar Oscar tekent de relatie tussen de echtelieden. Hij is een opportunistische sjacheraar, zij een passieve, zieke vrouw die uiteindelijk dood wil.
Het was aangenaam gisteren op de Parade in Den Haag waar goed weer en puike artiesten zorgden voor een uitgelaten sfeer in drie zeer uiteenlopende voorstellingen.
Het slot is verpletterend. Niet alleen is het arrangement van de a capella uitvoering van Ring of fire van Johnny Cash prachtig, het is ook vocaal een hoogstandje. Maar ook het duel op trapeze dat daaraan voorafgaat is schitterend.
Met Mare heeft het gezelschap in Almere na Drift uit 1996 weer een watervoorstelling gemaakt. Een enorm bassin met een miljoen liter water is het speelvlak. Vanachter een grote achterwand komt er van alles op en gaat er van alles af. Het gaat niet goed met de wereld, zoveel is wel duidelijk.
De muzikale opening is zwak, maar meteen daarna weet je niet wat je ziet. Het slangenmens voor op het toneel is in zulke onmogelijk posities te zien dat je je ogen amper gelooft. En dat hoge niveau weet Limbo daarna voortdurend vast te houden.
Vooral na de pauze is het dikke pret. We zien dan opnieuw het eerste bedrijf van het toneelstuk dat gerepeteerd wordt, maar het decor is omgedraaid. We zien dus letterlijk en figuurlijk de achterkant van het toneel met deuren waarboven staat badkamer, kast en slaapkamer.
Bij binnenkomst wordt elke bezoeker door presentator Oscar Kocken gevraagd naar zijn idealen. Even later blijkt dat twee mensen uit het publiek kandidaat zijn om premier te worden. Jaap wil meer respect en vindt dat we ons minder van politici moeten aantrekken. Lucas wil een goede toekomst voor onze kinderen.
De schrijver speelt weer een grote rol, acteurs becommentariëren hun eigen personage en we gaan regelmatig honderdveertig jaar terug in de tijd toen Ibsen zijn drama schreef. Het zijn vertrouwde elementen in het zogenaamde meta theater van Sarah Moeremans die ook in deze vierde Crashtest van Ibsen de sfeer bepalen.
Een van de hipste gezelschappen van Nederland heeft sinds vorig jaar ook een afdeling talentontwikkeling, de Hotshop genaamd. Twee jaar geleden gooiden zij grote ogen met De Lady Macbeth uit het district Mtsensk in een regie van Jeroen de Man.
De jonge theatermaker Liesbeth Swings was onder de indruk van een filmpje op internet van een jochie dat zich druk maakte over de toekomst van de aarde. Ze ging in gesprek met kinderen van Terschelling en bevroeg hen hierover.