De zaal inkomend loop je daadwerkelijk een andere wereld in: Queer Planet. De vlakke vloer is omgetoverd in een buitenaards aandoende wereld met grote doeken met zachte kleuren, verticale touwen in felle neonkleuren, verschillende beeldschermen en bovenin een groot, rood borstenkunstwerk. Een uitnodiging voor een speelse, bijzondere avond, waarin queerjoy voorop staat.
Recensies
“Het voelt alsof mijn grootste liefde en grootste angst tegelijkertijd zijn geboren.” René van Meurs is sinds kort vader en hoewel het voorgaande citaat wellicht doet vermoeden dat 2636 slechts om de baby en softe gevoelens draait, is dat totaal niet aan de orde.
De muzikanten van Amsterdam Sinfonietta nemen hun plek in op het in duistere sferen gehulde podium. Ondertussen klinken op indringende fluistertoon door elkaar heen regels uit gedichten van twee beroemde, revolutionaire dichters: de Amerikaans-Britse T.S. Eliot en de Iraanse ‘dichter van de vrijheid’ Ahmad Shamlou.
Ook nu weer begint de voorstelling voordat de voorstelling begint als acteur Patrick Duijtshoff voor het gordijn vertelt dat de Theatertroep veel geld wil verdienen en daarom voortaan musical maakt. Duijtshoff belooft alles wat je daarbij kunt bedenken, dus ook showballetjes en liedjes. De man die elke dag de krant van gister krijgt en er nu genoeg van heeft!
Als The Ahston Brothers niet in de theaters staan, speelt Joost Spijkers zijn eigen programma’s met muziek die doordrenkt is van Balkan-temperament. Hotel Spijkers is zijn derde eigen programma waarin hij wederom de show steelt met uiterst origineel werk begeleid door topmusici in een fraaie theatrale setting.
Een suikerzoet, voorspelbaar, deels waargebeurd verhaal, een aantal goede songs, wel érg veel – vaak ook flauwe – grappen, maar ook een topcast: The Prom doet je heen en weer schommelen tussen momenten waarop het glazuur van je tanden afspringt tot momenten van volop genieten. Boven alles uit stijgt het talent van Juliëtte van Tongeren.
Troost, een klein beetje troost, verpakt in een intelligent, amusant programma. Dat is wat Patrick Nederkoorn ons te bieden heeft in Hoogtij. Meer kan ook niet als je een voorstelling over het klimaat maakt. En eigenlijk is dat misschien best veel.
“Het geluid van een ongeluk is doffer dan ik dacht.” We worden meteen het verhaal ingezogen. In 2019 werd de 19-jarige Harry Dunn in Engeland doodgereden door Anne Sacoolas, partner van een Amerikaanse diplomaat, die na het incident dankzij haar diplomatieke paspoort naar Amerika kon vluchten.
‘We gaan een ijsje eten’ zegt de vader tegen zijn zoon. Dat lijkt onschuldig, maar blijkt een daad van protest.
De zaal wordt donker en op een scherm verschijnt Frits Sissing, voor de aankondiging van de talentenjacht Op zoek naar René. In de overwegend hilarische, maar wat lange video komen vele collega’s, zoals Chantal Janzen en Stanley Burleson voorbij, die auditie voor de rol van René van Kooten willen doen.
Het begin is duister en onheilspellend: een lied over een vrouw die de enige overlevende op aarde is en langzaam óók verdrinkt in het overstromende water, als gevolg van de klimaatverandering. De toon is gezet, denk je. Maar cabaretier en wiskundige Jan Beuving slaat in Restante grotendeels een andere richting in: die van het geloof en ‘de waarheid’.
Een buurvrouw vangt een ruzie op tussen Pieter Jouke en zijn vrouw. Ze roept over de schutting: “Pieter Jouke, wat ben jij vrouwonvriendelijk”. Hij corrigeert haar, de door haar gehanteerde werkwoordvorm klopt niet. Het moet zijn: 'wat is je vrouw onvriendelijk.'