Groots muziektheater van Introdans

Op donderdag 7 maart zijn we in de grote zaal van Stadstheater Arnhem. Dansers, musici, ontwerpers, choreografen, regisseur en technici zijn druk in de weer. In vier dagen moeten dans, muziek, verhaal, licht en geluid worden samengevoegd. In vakjargon heet dat de montage. Het is twee dagen voor de première.  

Componist, muzikant, schrijver Erik de Jong alias Spinvis

‘Toen Saar en ik het script af hadden dachten we meteen: dans. Uit het verhaal spreekt er vooral uit dat je de toekomst zelf kunt maken en dat de toekomst niet duister hoeft te zijn. Kijk naar de klimaatprotesten, jongeren nemen initiatief. Dat zit ook in dit verhaal waarin ik zelf een soort ambtenaar ben, iemand die de regels bewaakt, Saars personage is veel vriendelijker. Wat we wel lastig vonden is hoe expliciet de tekst mocht zijn, we willen ook de verbeelding stimuleren. Niet te duidelijk, niet te vaag. We wilden ook niet dat de dans het verhaal uitbeeldt. Je ziet dat Moira naar de toekomst gaat, maar wat daar gebeurt vertellen we niet, dat doet de dans. Moira wordt geconfronteerd met drie toekomstbeelden. En er is er is altijd een volgende dag. Dat is heel hoopvol. Voor mij was het liedjes maken nu een soort opdracht aan me zelf. Dat is anders dan ik gewend ben. We vonden dat er een liedje moest komen over de maan en dan kan ik me niet permitteren om te verdwalen in mijn eigen tekst wat ik anders best graag doe.’

Regisseur Timothy de Gilde

Hij verwierf faam bij Toneelgroep Oostpool met jeugdvoorstellingen als Game over en maakte eerder met Adriaan Luteijn een verrassende Giselle met veertig jongeren. ‘Als eindregisseur moet ik ervoor zorgen dat alles een logisch geheel wordt. Behalve dans en muziek zijn er ook tekstscènes en moet alles soepel in elkaar overgaan. Wanneer treden de muzikanten naar voren? Wanneer gaan de bomen in het decor op en af? Wat gebeurt er op het toneel als er tekst is? Als er teveel tegelijk gebeurt kan het rommelig worden. Dus moeten we opschonen.’

Choreograaf Adriaan Luteijn

‘Ik maakte in 2014 met Spinvis en Saartje Kintsukuroi op Oerol. Dat smaakte naar meer. Dit is een enorme productie. Introdans brengt vaak bestaande stukken maar hier is alles nieuw: dans, muziek, liedjes, teksten en decor. Dat is geweldig ingewikkeld, maar zo gaaf om te doen. Vier verhalen en een dag is een coming of age verhaal geworden. Beetje filosofisch ook, maar wel heel helder. Vier liedjes en best veel tekst, althans voor ons als dansmensen wel. Dat is heel anders repeteren, dus moest Timothy er ook bij komen voor regie. De dansers moeten keihard werken en dragen lekker veel ideeën aan. Ze kregen de muziek al een tijd terug en kennen inmiddels ieder plingetje en plongetje. Dat moet ook want dansen is ook tellen. Ik maak de choreografie samen met Marlena Wolfe. Zij is Amerikaanse en houdt wel van een beetje show, maar niet te veel. Ik ben er trots op dat Introdans zoiets maakt. Het kost veel tijd en is daarmee ook kostbaar. Maar we willen kinderen topkwaliteit bieden en hebben met onze familievoorstellingen een unieke positie opgebouwd. Daarin blijven we investeren.’

Danser Jurriën Schobben

‘Pittige dagen deze week. We werken van ‘s ochtend elf tot ‘s avonds tien uur. Er verandert nog best veel dus we moeten goed opletten. Voor Vivian is het nog pittiger. Zij is constant op het toneel en kan dus geen slokje water nemen. Samen met mijn collega-danser Aymeric ben ik haar beschermengel. Wij redden haar als het eng wordt.’

Danseres Vivian Sauerbrij

‘Met musici op de vloer is het zo anders. Het is zo gaaf dat alles nieuw gemaakt is. Soms is het onwennig omdat de musici zich ook bewegen op toneel. Daarnaast heb ik als Moira ook gesproken tekst. Erik en Saartje leiden het verhaal als vertellers. We zoeken nog naar de beste verbindingen. Meestal dansen we drie of vier stukken op een avond, maar dit is een avondvullend verhaal. En ik moet dus ook een beetje acteren. Ook nieuw voor mij.’

Vier verhalen en een dag

Muziekheater over vrijheid, gemaakt door Introdans, Spinvis en Saartje Van Camp. Erik de Jong (Spinvis) en Saartje Van Camp schreven tekst en muziek en Adriaan Luteijn en Marlena Wolfe maakten met de dansers de choreografie bij een sprookje over toekomst en vrijheid. Het meisje Moira wint een prijs en mag vervolgens drie wensen doen. Zij mag in de toekomst kijken en ziet drie werelden die zich steeds verder in de toekomst afspelen. Tot en met 10 juni te zien in de Nederlandse theaters.

Foto's Janita Sassen