Links theater verdient tegengeluid

Shabnam Baqhiri schreef een column voor ons septembernummer.

... ik vraag me al jaren af waar de rechtse stem is binnen het theaterlandschap. Tijdens mijn afstuderen aan de opleiding Writing for Performance aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht deed ik een onderzoek naar rechts theater – waarbij links en rechts uiteraard diffuse begrippen zijn geworden als je kijkt naar de betekenissen door de geschiedenis heen – benaderd vanuit drie thema’s: geld/vermogen, integratie en de islam. Hier heb ik ook een eindwerk bij geschreven genaamd Disturbed Lines. Het theater van nu is nogal eendimensionaal. Er zijn nauwelijks voorstellingen die de integratie van nieuwkomers kritisch benaderen. Een voorbeeld van hoe ik dit in mijn eindwerk doe, is door de personages te laten spreken over hoe integratie de afgelopen jaren eigenlijk is mislukt en er steeds meer een kloof is ontstaan tussen nieuwkomers en Nederlanders. Dit kan een zeer gevoelige snaar raken bij mensen die liever de vrede willen bewaren, terwijl het wel belangrijk is dat ook dit geluid wordt vertegenwoordigd.
Vooral de nieuwe generatie theatermakers is bezig met wat zij als grote problemen zien. Rechtse geluiden ontbreken en veel voorstellingen bevestigen elkaar continu. Het is belangrijk dat wij als makers ook de rechtse stem ruimte geven. Ik wil als schrijver/maker de vrijheid hebben om mij kritisch te uiten over bijvoorbeeld de islam – een vrij rechts thema – zonder dat dit een probleem hoeft te zijn. Hier stuitte ik namelijk op weerstand tijdens mijn onderzoek, waarbij een maker die ik had gevraagd voor het invullen van een vragenlijst, zich afvroeg waarom ik kritisch zou moeten zijn op de islam. Ik dacht juist, waarom niet? Er zijn nog genoeg onderwerpen binnen de islam die ik kritisch wil benaderen zoals vrouwenrechten binnen de islam en de hoofddoek en waarom dat vrouwonvriendelijk is. Waarom zou dat niet kunnen?
Ik voelde niet volledig de vrijheid om mijn mening te uiten tijdens mijn studie, maar een rechtse mening verkondigen is naar mijn idee een probleem binnen de gehele kunstsector. Ik denk dat het belangrijk is dat wij als sector het belang van een rechtste stem onderschrijven, om zo een brede en interessante sector te kunnen zijn.