Indrukwekkende performance in woord en dans

Urban dance collective ISH combineert in DWANG op een indrukwekkende manier gesproken woord met dans, hiphop met toneel en de doodgewone realiteit met een weerbarstige innerlijke strijd. De voorstelling blijft boeiend van begin tot eind en verslapt geen moment.

In DWANG worstelen vier mensen met verschillende dwangstoornissen. De performers beelden hun angsten zowel solo als samen dansend uit, waarbij de vele gezamenlijke dans vaak mooi synchroon gaat. De choreografieën zitten goed in elkaar en de uitvoering is indrukwekkend. Gaandeweg komt steeds beter naar voren wat het hebben van een dwangneurose met een persoon van binnen doet.

Regisseur Lara Wildekamp wil meer aandacht voor geesteszieken, voaal jongeren. Samen met Ish-oprichter Marco Gerris ontwikkelde ze DWANG waarbij Gerris gebruik maakt van popping, een stijl uit de hiphopdans waarin veel schokkerige bewegingen voorkomen. Slechts één van de spelers (Abdelhadi Baaddi) vertelt het verhaal woordelijk, de anderen slechts in dans. De reden hiervan wordt langzaamaan duidelijk en moet je vooral zelf ondervinden. Het geeft een mooie twist aan de voorstelling.

Hoewel dus alleen Baaddi het publiek letterlijk aanspreekt en dit zeer overtuigend doet, vallen alle vier performers allemaal op; ze zijn stuk voor stuk heel sterk in dans en in stilte hun verhaal uitbeelden. Het strakke, minieme, maar uiterst effectieve decor, het goed aansluitende lichtspel en de passende muziek maken naast de al genoemde redenen DWANG tot een aanrader voor een breed publiek.

Tournee t/m 20 december