Vakkundig maar zielloos amusement

De film is legendarisch en wat krijg je dan? Een musical. Maar dat een theatervoorstelling zo nauwgezet de film kopieert, is toch wel vrij armoedig. Regisseur Carline Brouwer had waarschijnlijk weinig mogelijkheden een eigen stempel op de musical te drukken.

Vijf jaar geleden ging de musical op Broadway in première. Na een jaar was het klaar. Dat is nogal vlot voor Brodway begrippen. In London is Pretty woman drie jaar te zien geweest. Iets beter maar ook niet wat de makers verwachtten. De kritiek in Amerika richtte zich vooral op het feit dat de charme van Julia Roberts niet in de verste verte werd benaderd door Samantha Barks. De Guardian noemde de voorstelling smakeloos.

Best verbazend dus dat Stage Entertainment met deze Pretty Woman komende maanden het Beatrix theater bespeelt. Dit is bepaald geen Bodyguard, laat staan een Tina Turner. Grootste probleem is Jan Kooijman die niet alleen een matig zanger is maar als Lewis vooral kleurloos blijft omdat hij geen greintje charisma heeft. Je gelooft hem geen moment. Shanna Slaap als sekswerker Vivian doet het een stuk beter. Het ensemble is niet onaardig met als aanvoerder Mitch Wolterink die ook de hotelmanager speelt en dat mooi doet.

Zang, muziek en dans maar ook de aankleding zijn best in orde, maar het is niet genoeg, deze musical wil maar niet gaan spetteren. De voorstelling leeft op bij een scène in de opera, maar die is maar van korte duur. Pretty woman is feel good zonder soul. Dit is vakkundig gemaakt amusement, maar gedateerd en vooral zielloos.